Fascia

Fasciaweefsel ( bindweefsel) bevindt zich overal in ons lichaam en verbindt alles in het lichaam.

Fascia is er in veel verschillende vormen, van dichte compacte structuren en heel dun tot losmazig en enkele centimeters dik. Alle fascia is, in functionele patronen, door het hele lichaam heen met elkaar verbonden.
Door deze samenhang speelt dit weefsel een uiterst belangrijke rol in de informatievoorziening, de houding en de beweeglijkheid van ons lichaam. Een verstoring hierin heeft daarom invloed op het geheel.

Theorieën hierover worden beschreven door onder andere:
Thomas Myers - “Anatomy Trains” ,
Schultz & Feitis – “The Endless Web”,
Serge Paoletti – “Faszien”,
Robert Schleip – diverse onderzoeken en artikelen over de werking van de fascia,
Donald Ingber en Stephen Levin – die met name de theorieën over “biotensegrity” hebben onderzocht en uitgewerkt,
Mae-Wan Ho die veel onderzoek naar informatieoverdracht in fasciaweefsel heeft gedaan,
Gil Hedley die met zijn dissectie-colleges de fasciale lagen van het lichaam blootlegt,
Helene Langevin, Dr. Peter Huijing, Dr. Andry Vleeming, Dr. Jaap van der Wal, Carla en Antonio Stecco en andere wetenschappers die enorm veel onderzoek naar de eigenschappen van fasciaweefsel hebben gedaan.

Onderzoeken van de afgelopen vijftien jaar tonen aan dat het fasciale weefsel een functie heeft in ons lichaam vergelijkbaar met de werking van ons brein, minder complex en vooral snel.

Door de Bowentherapie normaliseert de spanning in de fascia; dit is het meest merkbaar in het bewegingsapparaat, maar blijkt ook invloed te hebben op organen, het spijsverteringssysteem, het immuunsysteem, het ademhalingstelsel, het hormoonstelsel etc.

In en om al deze systemen bevindt zich fasciaal weefsel dat door het hele lichaam met elkaar verbonden is. Het biotensegrity-principe (verdeling van spanning in alle richtingen ondersteund door druk verdragende structuren) distribueert deze (ont)spanning verder in de diverse fasciale weefsels, waarmee het herstel op gang gebracht wordt. Hierdoor kan het niet anders zijn dat werken op de fascia een effect heeft op alle functies van het gehele lichaam.

De fascia is voor te stellen als een groot net, of web, dat door het hele lichaam loopt. Dit web omsluit precies passend alle weefsel waar het mee in contact staat. Als er ergens een verstoring is zal de fascia daar - of mogelijk ook op een andere plek - gaan samentrekken en verstrakken. Dat is een natuurlijke beschermingsreactie van het lichaam. Meestal herstelt het lichaam dit spontaan en ontspant de fascia weer.

In fasciaweefsel liggen o.a. zenuwuiteinden (receptoren) die gevoelig zijn voor druk en rek. Vooral de interstitiële, de Ruffini- en Pacini-receptoren zijn de receptoren die na prikkeling als reactie een ontspanning van het fasciaweefsel tot gevolg hebben (Schleip).

Het komt echter ook voor dat het lichaam maar gedeeltelijk herstelt en de fascia plaatselijk gespannen blijft. Daardoor blijven alle `mazen` van het net onder spanning staan en worden hierdoor zowel bloedcirculatie als zenuwen in bepaalde weefsels verstoord. Dat kan klachten opleveren bijvoorbeeld op plekken waar de fascia – nog steeds onder spanning dus - over gewrichten loopt, zoals bij veel RSI-klachten. Lokaal behandelen geeft dan wel wat vermindering van klachten maar neemt niet altijd de oorzaak weg.

Verder kan spanning op het fasciale weefsel problemen met het afvoeren van afvalstoffen geven. Nier- en darmfuncties kunnen hierdoor verstoord raken, wat klachten als hoofdpijn, vermoeidheid en problemen met de stoelgang tot gevolg kan hebben.
Ook stress en emotionele problemen hebben hun weerslag op de toestand van de fascia. Omgekeerd is het dan ook niet vreemd dat ontspanning van de fascia op zijn beurt invloed heeft op stress-beleving en emoties.
Spanning op het fasciale weefsel in het ademhalingsgebied kan benauwdheidsklachten veroorzaken. Denk hierbij aan hooikoorts-verschijnselen of astmatische problemen.

 

Website Fasciacongress: met veel fascia-onderzoeken

 

De fascia speelt een belangrijke rol in het bewegen, belangrijker dan de spieren zelf: krachtoverbrenging gebeurt grotendeels via het fasciaweefsel. Tevens is de fascia betrokken bij het immuunsysteem en bij het in stand houden van de interne balans van het lichaam (stofwisseling/hormonen/lymfe/spijsvertering etc.). Vanuit deze rol staat de fascia inmiddels bekend als het Basis Bio Regulatie Systeem (BBRS). Echter dit is slechts een deel van de functies van dit bijzondere weefsel.